Uruchomienie
W przypadku instalacji z działającego systemu musimy podłączyć
dysk twardy do komputera i uruchomić go. W
przypadku płyty CD typu live - w BIOS-ie maszyny docelowej
włączamy opcję startu systemu z płyty, a następnie
umieszczamy nośnik w napędzie i czekamy na start systemu.
Współczesne dystrybucje typu live same wykrywają sprzęt i
ładują odpowiednie moduły kernela, jeśli jednak to się
nie powiedzie to musimy wtedy wykonać tę operację
samodzielnie, więcej na ten temat w
tym dokumencie.
Interesują nas jedynie moduły kontrolera ATA/SATA/SCSI
oraz interfejsu sieciowego.
Partycje/woluminy
System możemy zainstalować na klasycznych partycjach
dyskowych, woluminach LVM lub programowych macierzach,
instalacja z chroot-a daje w tej kwestii dużą swobodę.
Opis tworzenia woluminów LVM przedstawiliśmy w tym dokumencie
zaś macierzy w tym dokumencie. Dla ułatwienia
jednak dalsze przykłady będą dotyczyły zwykłych partycji.
Potrzebujemy co najmniej dwóch partycji: jednej na główny
system plików i drugiej na obszar wymiany. Obszar wymiany
nie jest wymagany do instalacji, jednak dla porządku
utworzymy go już na tym etapie. Przykłady będą
dotyczyły dysku /dev/sda. Nazewnictwo
urządzeń masowych wyczerpująco przedstawiono w
tym dokumencie.
Na uprzywilejowanej pozycją będą tym
razem użytkownicy kompletnych systemów, które umożliwiają
użycie programu GParted
lub QTParted, w przeciwnym wypadku
użyjemy programu fdisk lub
cfdisk np.:
Podział dysku na partycje szerzej opisano w
tym dokumencie.
Zakładamy, że na pierwszej partycji dysku IDE umieścimy obszar
wymiany, zaś na drugiej główny system plików.
Systemy plików
Inicjujemy obszar wymiany:
Tworzymy system plików (np. ext3):
Powyższe operacje omówiliśmy dokładnie w
tym dokumencie.
Zapamiętujemy układ partycji i systemów plików, gdyż
będzie on nam potrzebny do prawidłowego skonfigurowania
pliku /etc/fstab.
Teraz przyszedł czas na utworzenie punktu montowania
i podmontowania partycji np.:
# mkdir /pldroot
# mount /dev/sda2 /pldroot |
Jeśli system ma używać większej ilości partycji (np. dla
/boot) to montujemy je wszystkie.
Konfiguracja sieci
Założyliśmy, że będziemy instalować pakiety z sieci, dlatego
musimy skonfigurować połączenie. W opisach przyjęliśmy, że
maszyna jest podłączona do sieci Ethernet.
W przypadku RescueCD system domyślnie próbuje pobrać
konfigurację z DHCP, dlatego od razu po uruchomieniu powinniśmy
mieć działającą sieć. Jeśli w sieci nie ma takiego serwera to
musimy statycznie przydzielić parametry połączenia.
Zakładając, że chcemy ustawić adres 192.168.0.2 z maską /24
parametry pliku konfiguracji interfejsu
(np.: /etc/sysconfig/interfaces/ifcfg-eth0) powinny mieć
następujące wartości:
DEVICE=eth0
IPADDR=192.168.0.2/24
ONBOOT=yes
BOOTPROTO=none |
W pliku /etc/sysconfig/static-routes
dodajemy trasę routingu do bramy (np.: 10.0.0.254):
eth0 default via 10.0.0.254 |
W pliku /etc/resolv.conf podajemy przynajmniej jeden adres serwera DNS:
nameserver 193.192.160.243 |
Na koniec przeładowujemy podsystem sieci:
# service network restart |
Konfigurację sieci szerzej opisano w
tym dokumencie.
Proxy
Jeśli potrzebujemy skorzystać z proxy ustawiamy odpowiednią
zmienną środowiskową np.:
# export ftp_proxy=w3cache.dialog.net.pl:8080 |
Szczegóły konfiguracji proxy odnajdziemy w
tym dokumencie.
Konfiguracja Poldka
Zaczynamy od ustawienia najlepiej dopasowanej
architektury instalowanych pakietów, za pomocą opcji
_pld_arch w pliku
/etc/poldek/repos.d/pld.conf.
Więcej o architekturach pakietów w
tym dokumencie.
Dobrym pomysłem jest ustawienie opcji, umożliwiającej precyzyjne
wybieranie alternatywnych pakietów (dla nieco bardziej zaawansowanych):
choose equivalents manually = yes |
w pliku
/etc/poldek/poldek.conf.
Teraz tworzymy katalog na indeksy Poldka np.:
# mkdir -p /pldroot/var/cache/poldek-cache |
Następnie w konfiguracji Poldka musimy wskazać ten katalog,
odszukujemy w pliku /etc/poldek/poldek.conf
opcję cachedir, w której definiujemy ścieżkę
do katalogu:
cachedir = /pldroot/var/cache/poldek-cache |
|
