Moduły jądra

Sterowniki mogą być wkompilowane do wnętrza jądra lub wydzielone jako osobne obiekty - moduły. Moduły jądra zostały stworzone po to by kernel zajmował mało pamięci operacyjnej i był zarazem uniwersalny. Ułatwiają one także prace ludziom zaangażowanym w rozwój jądra i dodatkowych modułów (nie potrzeba kompilować całego kernela by sprawdzić zmiany, wystarczy tylko sam moduł) Wyobraź sobie sytuację, w której masz wkompilowane do niego wszystko, a twój system nie posiada urządzeń, które kernel potrafi obsłużyć. Jest to duże marnotrawstwo, ponieważ w pamięci znajdą się nie potrzebne nam funkcje. Dodać należy fakt, ograniczenia wielkości jądra (można to zmienić odpowiednimi przeróbkami źródeł via Red Hat). Dlatego lubimy moduły. Dają nam one możliwość wyboru między tym co niezbędne, a brakiem wsparcia dla urządzeń. Podsumowując. Nie potrzebujesz to nie używasz.

By móc używać modułów potrzebujesz dwóch rzeczy. Kernela z wkompilowaną opcją Loadable module support oraz sterowników skompilowanych jako moduły. Ponieważ używasz PLD to nie masz co się głowić ponieważ wszystko to masz u siebie w systemie.

Załadowanie właściwego modułu dla urządzenia

Istnieją dwie metody załadowania modułów:

statyczna - metoda tradycyjna, polega na wskazaniu modułów do załadowania przez administratora
dynamiczna - automatyczne ładowanie modułów, kiedy urządzenie zostaje wykryte

Obydwie metody zostaną przedstawione w dalszych rozdziałach.

Konfiguracja modułów

Plik /etc/modprobe.conf jest przeznaczony do ustawiania opcji dla ładowanych modułów. Warto dodać iż we wcześniejszych wersjach kernela ( < 2.6.0) plik nazywał się /etc/modules.conf. W pliku mamy dostępnych wiele opcji, my omówimy tylko najczęściej używane: alias, option i blacklist.

Aliasy - są to dodatkowe nazwy dla modułów, pozwalają na wczytanie go odwołując się do aliasu. Z aliasów korzysta wiele programów, które nie mogą wiedzieć z jakiego modułu mają korzystać i używają ustalonych nazw (aliasów) np.:

alias eth0 8139too

Dzięki tej linijce wszelkie odwołania przy ładowaniu modułów załadują automatycznie moduł 8139too.

alias parport_lowlevel parport_pc

W tym fragmencie pliku /etc/modprobe.conf widzimy już znany alias z tym, że w trochę innej formie. Ponieważ występuje tu nazwa_jednego_modułu i nazwa_drugiego_modułu. Oznacza to, że jak będzie potrzeby moduł parport_lowlevel, to zostanie też automatycznie załadowany moduł parport_pc.

Opcje - często używa się możliwości przesłania do modułu ustawień. Przedstawię to na przykładzie drukarki podpiętej do portu LPT:

options parport_pc io=0x378, irq=7

Linijka przesyła jako parametr do modułu parport_pc argumenty we/wy i przerwania. Więcej informacji o dostępnych opcjach modułu można uzyskać po wydaniu polecenia modinfo parport_pc.

Czarna lista - możemy zabronić ładowania jakiegoś modułu za pomocą słowa kluczowego blacklist np.:

blacklist rivafb